Αχ θέλω να γράψω 300 πράγματα και δεν προλαβαίνω ή/και δεν έχω όρεξη. Τραγικό; Ήθελα να σας πω διάφορα (άσχετα μεταξύ τους) νέα για αρχή:
1. Πήγα στο παζάρι βιβλίου στην Κλαυθμώνος. Τζάμπα τα βιβλία τζάμπα!! Να πάτε. ΤΩΡΑ γιατί τελειώνει την Κυριακή. Πήρα 12 βιβλία 40 ευρώ! Κι αν το βιβλίο κάνει 2-3 ευρώ θα το πάρεις, ό,τι και να’ναι, και ποτέ να μην το έχεις ξανακούσει, τι να κάνεις; Δύσκολο να αντισταθεί κανείς… Πάλι καλά που πήρα μόνο 12, κατέβαλα μεγάλη προσπάθεια για να μην πάρω άλλα τόσα.
Όπως φαντάζεστε διάλεξα αυτό από τα 12 γιατί μ'άρεσε το εξώφυλλο...
Βέβαια περίμενα στην ουρά κάνα 40λεπτο, έκανα την βλακεία να πάω Σάββατο μεσημέρι κι είχε πάρα πολύ κόσμο. Και κλασσικά μερικοί μάγκες δεν περίμεναν στην ουρά, μερικοί περίμεναν ναι μεν αλλά έκραζαν, γενικά υπέροχη ελληνική πραγματικότητα. Αλλά δεν πειράζει, είχα καλή διάθεση και δεν χαλούσε με τίποτα.
2. Βλέπω black booksαυτές τις μέρες. Πολύ κουλή σειρά, ο Bernard είναι θεός όμως. Αν σας αρέσει το περίεργο Αγγλικό χιούμορ με δόσεις μαυρίλας και πολλής σαπίλας την συνιστώ ανεπιφύλακτα.
Μα δείτε φάτσες!!!
3. Λέμε να ξεκινήσουμε ένα Vampire. Άσχετο θα μου πείτε αλλά μου έχουν λείψει τα vampirakia και θέλω να παίξωωω. Και παίζει να παίξω Lasombra Antitribu (για όποιον έχει μια ιδέα). Μου το πρότεινε o storyteller και μιας και δεν έχω ξαναπαίξει κάτι τέτοιο λέω να το δοκιμάσω. Εξακολουθώ να θέλω να παίξω cthulhu πάντως…
Μιας και λέμε για Lasombra ευκαιρία να βάλω και την θεά...
4. Αυτά τα 12 βιβλία που πήρα δεν παίζει να τα διαβάσω ποτέ. Γιατί αγοράζω βιβλία με τις κούτες και δεν διαβάζω τόσο γρήγορα, αφενός. Αφετέρου έχω κολλήσει στις Μεγάλες Προσδοκίες και δεν νομίζω να το τελειώσω ποτέ, κι έχω κόλλημα με το να τα τελειώνω τα βιβλία. Δεν είναι ότι δεν είναι ωραίο, αλλά έκανα το λάθος μάλλον να διαβάσω αρκετά αυτού του στυλ μαζεμένα κι όλα στα αγγλικά εννοείται (γιατί έδωσα κατατακτήριες για Αγγλική Φιλολογία, δεν θυμάμαι αν σας το έχω πει) και κουράστηκα. Τώρα θέλω δράση, θέλω τρέξιμο, θέλω κυνηγητό, αίμα, φαντασία, κάτι τέλος πάντων. Ή Terry Pratchett θα διαβάσω μετά ή κάτι με βρικόλακες, κάτι να κυλάει γρήγορα πάντως και να μην το σκίζει στις περιγραφές (μα τι με νοιάζει πως ήταν το μουστάκι του κάθε ανθρώπου που συναντάει ο πρωταγωνιστής; Μήπως το παρακάναμε λιγάκι με τις λεπτομέρειες;). Πάντως έχω μάθει τα πάντα για την βικτωριανή αγγλία απέξω και ανακατωτά..
5. Ο φίλος που είχε μπει φαντάρος απολύθηκε!! Τα νταααααααα!!! Τρελές χαρές στην παρέα. Και μπήκε και στην ομάδα μας στο dnd (επιτέλους). Κι όπως είχε πει ο καταπληκτικός μάγος/κλέφτης της παρέας (που τον αγαπάμε όλοι πολύ και με έχει σώσει η αλήθεια είναι γιατί ξέρει τους κανόνες τέλεια ενώ εγώ ως σχετικά νέα dm χάνομαι λιγάκι):
«Έχω ένα σχέδιο!! Πάμε και βλέπουμε!»
Θα πηγαίνανε σ’ένα κρησφύγετο κλεφτών να πιάσουν έναν. Ούτε ήξεραν πόσοι είναι ούτε τίποτα. Κι ήταν πολλοί οι άλλοι. 4 οι δικοί μου, καμιά 20αριά και παραπάνω οι άλλοι. Συν κάτι τερατάκια στον δρόμο. Μια χαρά.
Έτσι που λέτε αγαπητοί μου αναγνώστες, στην ζωή αυτό πρέπει να κάνουμε: Πάμε όπου μας πάει και βλέπουμε εκεί τι θα μας έρθει και πως θα το αντιμετωπίσουμε…
Μετά από όλα αυτά τα σκόρπια νέα και τις βαθιές φιλοσοφίες πάρτε ένα τραγουδάκι και καλό απόγευμα!!
Arctic Monkeys
Crying Lightning
Outside the cafe by the cracker factory
You were practicing a magic trick
And my thoughts got rude, as you talked and chewed
On the last of your pick and mix
Said your mistaken if your thinking that I haven’t been caught cold before
As you bit into your strawberry lace
And then a flip in your attention in the form of a gobstopper
Is all you have left and it was going to waste
Your past-times, consisted of the strange
And twisted and deranged
And I love that little game you had called
Crying lightning
And how you like to aggravate the ice-cream man on rainy afternoons
The next time that I caught my own reflection
It was on it’s way to meet you
Thinking of excuses to postpone
You never look like yourself from the side
But your profile did not hide
The fact you knew I was approaching your throne
With folded arms you occupy the bench like toothache
Saw them, puff your chest out like you never lost a war
And though I try so not to suffer the indignity of a reaction
There was no cracks to grasp or gaps to claw
And your past-times, consisted of the strange
And twisted and deranged
And I hate that little game you had called
Crying lightning
And how you like to aggravate the icky man on rainy afternoons
Uninviting
But not half as impossible as everyone assumes
You are crying lightning
Your past-times, consisted of the strange
And twisted and deranged
And I hate that little game you had called
Crying lightning
Crying lightning
Crying lightning
Crying lightning
Your past-times, consisted of the strange
And twisted and deranged
And I hate that little game you had called
Crying
